I wasn't able to go to work yesterday because I had to play nurse to Charlie who had the 24-hour bug (I think!) Kasi ba naman pag-uwi niya ng wednesday ng gabi nilalagnat na tapos Thursday morning, when I turned off the alarm and was about to wake him up super init na niya so I got the thermometer and when I took his tempreture grabe 40.3... Nataranta tuloy ako, I immediately went to the kitchen and boiled water tapos I gave him a sponge bath. Nagpoprotesta pa nga si hubby, sabi nya ok lang daw siya... papasok pa daw sa work?! Kaloka... Anyways, I convinced him not to go to work anymore kasi hindi na nga niya mamulat yung mata niya saka his face was red na (parang face niya pag nakainom ng madami). So yun nga, I texted my officemate na hindi ako papasok kasi I have to take care of Charlie.
Buti na lang I decided not to go to work kasi baka hindi na kumain ng lunch at uminom ng gamot yung pasyente ko... Slightly matigas ang ulo ng lolo mo, parang 4 years old ang drama niya kahapon. Inimagine ko tuloy kung ga'no kakulit ang magiging mga chikiting namin kung mana sa kanya (hehehe! E pano kung mana sa akin? E di mataray!). Thank God na nag-subside na yung fever niya nung bandang hapon (i-sponge bath mo ba naman with warm water and alcohol every four hours e...) tapos medyo magana na siya kumain nung dinner at pareho na kami nakapasok today! Ay grabe, 1 day lang mag-absent tambak agad ang work ko! Pero ok lang, at least ok na si hubby.
Oh! and one more good news... na-repair na yung landline namin sa apartment! Finally! Sus, kailangan pala, i-follow up mo every other day for two weeks bago ka puntahan ng repairman ng PLDT! Anyways, buti na lang gawa na ang phone namin para pwede ulit makipagchikahan sa mga sisters ko at kay Mommy kahit every night. Hay naku... hanggang dito na lang muna ang kwento ko kasi I still have to finish a couple of reports before going home.
Buti na lang I decided not to go to work kasi baka hindi na kumain ng lunch at uminom ng gamot yung pasyente ko... Slightly matigas ang ulo ng lolo mo, parang 4 years old ang drama niya kahapon. Inimagine ko tuloy kung ga'no kakulit ang magiging mga chikiting namin kung mana sa kanya (hehehe! E pano kung mana sa akin? E di mataray!). Thank God na nag-subside na yung fever niya nung bandang hapon (i-sponge bath mo ba naman with warm water and alcohol every four hours e...) tapos medyo magana na siya kumain nung dinner at pareho na kami nakapasok today! Ay grabe, 1 day lang mag-absent tambak agad ang work ko! Pero ok lang, at least ok na si hubby.
Oh! and one more good news... na-repair na yung landline namin sa apartment! Finally! Sus, kailangan pala, i-follow up mo every other day for two weeks bago ka puntahan ng repairman ng PLDT! Anyways, buti na lang gawa na ang phone namin para pwede ulit makipagchikahan sa mga sisters ko at kay Mommy kahit every night. Hay naku... hanggang dito na lang muna ang kwento ko kasi I still have to finish a couple of reports before going home.
No comments:
Post a Comment